Op zoek naar oude boeken?
Bezoek de website van AntiQbron: www.debron-har.be/bibdoc/antiqbron
Of surf verder op deze site naar Bibdoc - AntiQbron
Het Pastoraal Centrum De Bron heeft zijn plaats in het pastorale landschap van Zuid-West-Vlaanderen al meer dan veroverd. Het Centrum is opgebouwd rond vier pijlers. De Bibliotheek Bibdoc is behalve een algemene bibliotheek vooral gespecialiseerd in godsdienst en praktische theologie. De Religiowinkel biedt een ruime keuze aan religieuze boeken, voorwerpen, kaarten, kunst en nog veel meer. U vindt er een uniek persoonlijk geschenk. Het Vormingshuis staat in voor vorming aan kinderen en aan volwassenen die hun geloof verder willen verdiepen. De Cafetaria is de plaats bij uitstek voor ontmoeting en gesprek in een aangenaam kader.
Het Pastoraal Centrum De Bron werd geopend op 6 september 1996. Het is gesitueerd in een deel van het aanpalende klooster van de Zusters Augustinessen van Harelbeke.
Volgens de legende is het klooster/hospitaal van Harelbeke in de 11de eeuw gesticht door gravin Adelheid (Alix van Frankrijk), de echtgenote van graaf Boudewijn V van Vlaanderen. Een stichtingsakte is niet voorhanden. Het bronnenmateriaal over de Middeleeuwse periode van het klooster is schaars. Veel caritatieve instellingen in de Middeleeuwen zijn spontaan gegroeid en vandaar verder ontwikkeld. Het klooster is op basis van de documenten die vandaag gekend zijn waarschijnlijk ontstaan ergens tussen het einde van de 13de en het midden van de 14de eeuw. In 1277 schenkt Pieter van Harelbeke het leen ’Ter Coudenborgh’ in Otegem aan het hospitaal in Kortrijk met de eis om steeds vijf bedden ter beschikking te houden voor armen uit Harelbeke. Men zou daaruit kunnen afleiden dat er toen nog geen hospitaal was in Harelbeke zelf. Het voorlopig oudst gekende document dat vermelding maakt van het hospitaal van Harelbeke dateert van 8 juni 1359.
In 1602 moesten de zusters hun klooster verlaten op de vlucht voor vrijbuiters die in de rand van de godsdienstoorlog stropend door Vlaanderen trokken en ongestraft roofden, plunderden, moordden en verkrachtten. De zusters vonden een onderkomen in Kortrijk. Na het afsluiten van het twaalfjarig bestand (1609-1621) keerden ze in 1610 terug naar hun klooster in Harelbeke. Ze breidden in die tijd hun activiteiten uit tot ziekenzorg aan huis.
Naast zieken- en armenzorg hielden de zusters zich vooral vanaf de 17de eeuw, geheel in de geest van de Contrareformatie, ook bezig met onderwijs aan voornamelijk arme kinderen. Er werd hun naast een beetje lezen en schrijven ook spinnen en naaien bijgebracht. In de 17de eeuw was de school al geëvolueerd tot een soort kostschool voor betalende meisjes. De zusters hadden in het begin van de 19de eeuw de leiding over werkscholen waar men les kreeg in spinnen, naaien, kantklossen en catechismus. In 1876 werd een bewaarschool en een patronaat opgericht in het hospitaal/klooster. Na de Belgische onafhankelijkheid werd onderwijs als een basisrecht ingeschreven in de Grondwet. Er barstte evenwel een hevige schoolstrijd los (1878-1884) tussen het staatsonderwijs en het katholiek onderwijs over het bestaansrecht van beide netten. Er waren uiteindelijk vijf organieke wetten nodig om het lager onderwijs te regelen. Tussen 1950 en 1958 woedde er een tweede schoolstrijd. Dit keer over het secundair onderwijs en de subsidie van de netten. De strijd eindigde met het Schoolpact. Ook de scholen van de Zusters Augustinessen deinden mee op het ritme van die strijd.
In 1900 kwam de bediening van het ‘oude mannenhuis’ achter de kerk volledig toe aan de Zusters Augustinessen. De oude vrouwen die tot die tijd altijd verzorgd en opgevangen waren geweest in het oude kloosterhospitaal gingen voortaan ook in het ‘oude mannenhuis’ wonen dat onder de bevoegdheid stond van het Bureel van Weldadigheid. Hierdoor kwam er plaats vrij in het klooster voor een weeshuis voor meisjes. Dit werd gebouwd met het geld van juffrouw Valerie Courtens, die expliciet een weeshuis wenste dat los stond van het gezag van de Burgerlijke Godshuizen. De weesjongens waren onder toezicht van de zusters Augustinessen in aparte zalen ingekwartierd in het ‘oude mannenhuis’. In 1927 werd de bibliotheek van het klooster overgebracht naar het weeshuis. Hieruit groeide geleidelijk de Sint-Salvatorbibliotheek.
In 1993 diende VZW De Bron een bouwaanvraag in om de bestaande gebouwen te renoveren, uit te breiden en in te richten als een pastoraal centrum met een eigen bibliotheek, religiowinkel, vormingshuis en cafetaria. Op 6 september 1996 werd het Pastoraal Centrum De Bron geopend. Op de binnenkoer staat een fontein. In het rotsblok is het psalmvers 87,7 gehouwen "DE BRON VAN ONS LEVEN ZIJT GIJ". Bij de toegang aan de kant van de Twee-Bruggenstraat staat een tweede rotsblok met als opschrift "DE ROTS VAN VERTROUWEN ZIJT GIJ".
Tekst Mieke Michiels
